Ağlama Ana

Tüm şehit annelerine ithaf.

Ağlama Ana Şiiri

Ana. Ana, beni dinle.
Gardaşımın yüzüne son bir defa baktın mı ana.
Baktın bakmasına ama.
Benim gördüğümü, görmedin ana.

Alnının ortasında yanıp duran bir ışık vardı.
Garip bir gülümsemeyle aydınlanmış.
Nûr ile kaplanmıştı yüzü.

Ben. Ağlıyordum onun ölümüne ana.
Fakat bir ilâhî el sildi gözyaşlarımı.
Çünkü Mehmedim, ölüm beşiğinde
Hak'ka doğmuş bir nûr gibiydi ana.

Yüreğini gösterdiler bana.
Gözlerim kamaştı şavkından.
Ayna gibi parlıyordu.
İçi saf. Dışı saf.

Sol omzundaki melekleri gördüm ana.
Bir taraftan ağlıyor.
Bir taraftan da yazdıklarını siliyorlardı.

Sırat'ı ak alınla geçenler için ağlanır mı ana?
Yeryüzünde bunca pislik, bunca çirkef varken.
Kan kusan namlunun titretemediği yürekler için ağlanır mı?

O büyük evliyâ için AĞLAMA

Vatan yolunda
Vatan için savaşıp Hak'ka kavuşana AĞLAMA ANA.